martes, 18 de mayo de 2010

powepoint

poesia / nire herria bihotzean

etrxe bat bezalakoa zara,
ama bat, zure mauka berdeekin
besarkatzen didana

zure malkoekin buztitzen didazu
eta jatene ematen diozu nire semeei
zure doinuarekin loguratzen didazu,
irribarre eiten duzun bitartean.

zu bakarra zarela munduan,
bakarra zarela munduan,
bakarra zara eta eta bakarrik zoaz munduan.

batzuetan ez dizut entzuten, susurratzen duzu,
baina ondo sentitzen naiz,
nere alboan sentitzen naiz,
nere alboan zaudela pentsatzen dut.

nola egiten duzu ain perfektu izateko?
inor ez bada perfektu zu zara inor.
beti nere bihotzean eramango zaitut,

zu zara zaila aurkitzea,
erraza maitatzeko eta
ahaztu ezina

maite zaitut

eskerrik asko denagatik, eta
beti nire alboan egoteagatik.

lunes, 19 de abril de 2010

argudiozko testua

Ordenagailuak eta internet, tecnologia berria da. Idazteko, irakurtzeko, ia guztietarako balio du. Batzuk videocamara eta mikrofonoa dute.

Alde onak ditu, etxerako lanak egiten lagundu ahal du interneta, ikasteko, informazioa bilatzeko…etb. Baina bakarrik ez da erabiltzen lanak egiteko. Hitz egin ahal duzu eta jokoetara jokatu, dibertigarria da.

Berriz, alde txarrak ere ditu, bere erabilera txarra izaten bada, arazoetan sartu ahal zara, eta denbora asko erabiltzen baduzu, ikusmenarako txarra da.

Nire ustez ona da, baina bere erabilera ona izan behar da.

miércoles, 10 de marzo de 2010

martes, 9 de marzo de 2010

NIRE BIZITZAKO BIDAIA

Ni Mike naiz, 16 urte ditut eta Parisen bizi naiz.
Gaur Larunbata da, eta nire neskalagunarekin geratu naiz. Zinemara joatea erabaki dugu. Nire neska laguna Rachel deitzen da. Arratsaldean zinemara joan baino lehen, ordutegia beguiratu dut eta konturatu naiz oso gutxi geratzen dela oporrak bukatzeko, horrek triste ipini nau. Zinemara joateko ordua da eta Rachelekin bildu naiz, “Crepusculo” filma ikusi dugu. Oso polita izan da, nik sentitzen dudana Rachelen gandik errepresentatzen zuen. Película bukatzean, hitz hain importante horiek esan diot, Maite Zaitut. Bara negarrez hasi da, esan dit joango zela Sueziara bizitzera eta kurtsoa hastean joango dela Sueziara instituto batera. Hori esatean ni ez nuen?? mugitu ezta ezer esan ere. Esan zidana?? ezin nuen zineztu. Nire betiko maitasu na joango da zer egingo dut nik? Ezin dut bera gabe bizi. Gero mugitu izan ahal nuenean?, ahots tristerekin lortu dut esatea zer bait. Esan diot, maitatzen niola?? Eta itzaron egingo dudala bera etorri aste. Berak esan dit, ere bai maitatzen zidala?? Eta inoiz ez zidala ahaztuko.
Egun hori haurreraino beti elkarrekin genbiltzen. Baina hiru aste pasa eta gero joan da. Asko falta botatzen diot egun guztiek. Eta aste bat pasa eta gero erabaki dut Sueziara joatea berarekinegotera. Hordu batzuk geroago dena prest daukat, billetea, maleta,etb. Nire bizitzako bidaira abiatuko naiz. Hegaskin bat hartu dut, baina aurretik joan naiz beste herrialdeetara, esagutzeko piska bat Europa, inoiz bidaiatu dut. Herriak oso politak dira, Roma, Bartzelona, eta zenbait gehiago. Askenean Racheli aurkitu dut. Bere institutora joan naiz eta hor segoen berak liburu bat irekurtzen!. Momentu horren aurreagora ez ginen inoz berriro separatu.

jueves, 7 de enero de 2010

viernes, 4 de diciembre de 2009

piropoa

loreak itsusiak dira zure aurpegiarekin konparatuz
zure begirada askoz politagoa itsasoarekin konparatuz
zure aurpegi kolorea askoz politagoa udako arrasti kolorea baino
eta zure maitasunarekin oso pozik nago