teleberria

NIRE BIZITZAKO BIDAIA

Ni Mike naiz, 16 urte ditut eta Parisen bizi naiz.
Gaur Larunbata da, eta nire neskalagunarekin geratu naiz. Zinemara joatea erabaki dugu. Nire neska laguna Rachel deitzen da. Arratsaldean zinemara joan baino lehen, ordutegia beguiratu dut eta konturatu naiz oso gutxi geratzen dela oporrak bukatzeko, horrek triste ipini nau. Zinemara joateko ordua da eta Rachelekin bildu naiz, “Crepusculo” filma ikusi dugu. Oso polita izan da, nik sentitzen dudana Rachelen gandik errepresentatzen zuen. Película bukatzean, hitz hain importante horiek esan diot, Maite Zaitut. Bara negarrez hasi da, esan dit joango zela Sueziara bizitzera eta kurtsoa hastean joango dela Sueziara instituto batera. Hori esatean ni ez nuen?? mugitu ezta ezer esan ere. Esan zidana?? ezin nuen zineztu. Nire betiko maitasu na joango da zer egingo dut nik? Ezin dut bera gabe bizi. Gero mugitu izan ahal nuenean?, ahots tristerekin lortu dut esatea zer bait. Esan diot, maitatzen niola?? Eta itzaron egingo dudala bera etorri aste. Berak esan dit, ere bai maitatzen zidala?? Eta inoiz ez zidala ahaztuko.
Egun hori haurreraino beti elkarrekin genbiltzen. Baina hiru aste pasa eta gero joan da. Asko falta botatzen diot egun guztiek. Eta aste bat pasa eta gero erabaki dut Sueziara joatea berarekinegotera. Hordu batzuk geroago dena prest daukat, billetea, maleta,etb. Nire bizitzako bidaira abiatuko naiz. Hegaskin bat hartu dut, baina aurretik joan naiz beste herrialdeetara, esagutzeko piska bat Europa, inoiz bidaiatu dut. Herriak oso politak dira, Roma, Bartzelona, eta zenbait gehiago. Askenean Racheli aurkitu dut. Bere institutora joan naiz eta hor segoen berak liburu bat irekurtzen!. Momentu horren aurreagora ez ginen inoz berriro separatu.